همرهان بار گشایید که مقصد اینجاست            بـخـدا قـتـلـگـه آل مـحـمـد ایـنـجـاست

کـربلایی که شنـیـدید ز جـدم، هـمه دم            خود گواه است،که غمخانۀ احمد اینجاست

بعـدِ آوارگی و رانـده شدن از حـرمـم            حرم فـاطمه و مَلجأ و مشهد اینجاست

چـشـم بـارانـیِ زینب بخـدا شـرح دهد            خونم آنجا که به گودال بریزد اینجاست

بعد از آن عصر،که هفتاد و دوتن کشته شوند            آن زمینی که ز مرکب تنم اُفتد اینجاست

آن زمینی که پس از قتلِ جوانان بهشت            بر تنِ من بـزند نـیـزۀ مـمتـد اینجاست

نالـۀ غـربتِ من هر چه فـراتـر بـرود            بـاز آنجا که یکـی یـار نیـاید اینجاست

قـتـلگـاهی که کـنـارِ بـدنِ بـی سـرِ من            نـالـه و زمـزمـۀ فـاطـمه آیـد اینجاست

زینب آنجا که پس از کشته شدن، از بدنم            نیزه و خنجر و شمشیر درآرَد اینجاست

اکـبر و قـاسم و عـباسِ مرا سر بِبُرند            سرم آنجا که سرِ نیزه سپارد اینجاست

رأسها میرود از کرب وبلا،کوفه و شام            و بدنها هـمه بر خـاک بماند اینجاست